ek was gelukkig in my droomwêreld ek, alleen, op my eie sonder eksterne faktore wat my delirium kon versteur
alleen, met my glas wyn alleen, met stapels boeke alleen, met stapels hout alleen, met warm kaggellig
maar
jy moes kom en my nagwandel versteur jy moes my kom wakker maak sonder koffie koud
jy het my forseer om op te staan
om dit te onthou wat ek al lankal toegesluit het om dit te gaan oopsluit om dit uit te haal om dit aan te trek
nou is ek wakker dit is koud en hier staan ek met my liefde op my mou
en ek soek na jou…
– Francois van Dijk