Ek het sopas een van die mees invloedrykste boeke van my lewe klaar gelees. Dit het my lank gevat. As ek reg onthou het ek een vakansie in my pa se studeerkamer se stofrakke op die boek afgekom, waarskynlik in my eerste of tweede jaar op universiteit. Die boek se naam is The Drifters, dit is deur James Michener geskryf.
Hierdie boek het as’t ware gedien as ‘n persoonlike reis deur my varsity lewe. Dit het my gegryp omdat dit handel oor ‘n klomp jongmense wat anti-establishment is, ‘n soort rebellie, maar nie ongegrond nie. Elkeen in die groep het rebelleer teen iets in sy of haar samelewing wat verkeerd of ongegrond was. Hierdie gedrag vind ek by aanklank, om nie net deur die lewe te gaan sonder om vra te vrae oor dit wat gedoen word nie.
Die boek het vir jare op my rak gestaan en was ook afgewissel met ander boeke om die ritme so nou en dan te onderbreek, maar ek het altyd terug gekeer daarna.
Die boek sluit af met ‘n pragtige stukkie wysheid; Een van die karakters, ‘n meisie van Noorwee het die eer om die verhaal af te sluit met die woorde wat mens verder laat wonder. Sy sluit af met die gedagte dat mens jou drome moet ondersoek, sodat jy hulle ken vir wat hulle is. Profound. Hierdie drome kan natuurlik verskillende vorme aanneem en soms hulself ontmasker as nagmerries.
Hierdie gedagte wat dan ook die boek opsom sluit aan by die Sokratiese wysheid van ouds: “The unexamined life is not worth living.”
Vandag se datum wil ek dus opteken sodat dit nie verlore sal gaan nie.
Vir vorentoe, bestudeer, ondersoek, gaan geniet hierdie lewe met nuuskierigheid!